Elke vrije minuut die we over hebben stoppen we in de kleintjes. Gisteravond had ik voor het slapen gaan nog een half uurtje over.
De boefjes en kleintjes zaten inmiddels allemaal in de kooi te slapen. Ik had nog tijd voor twee kleintjes die ik elk een kwartiertje kon geven. Ik heb gekozen voor Rocky en Freek. Rocky omdat hij/zij op dit moment nog het minst tam is en Freek omdat hij/zij een beetje wisselend reageert. Ik ben trots op ze!
Ik begon met Rocky. Ik houd de kleintjes altijd vast zodat ze niet weg kunnen en ondertussen aai ik ze en klets ik tegen ze. Dan houd ik ze langzaam steeds losser vast zodat ze wel weg kunnen maar het al zo fijn vinden dat ze niet weg willen gaan. Rocky trok gister tot 2 keer toe aan mijn vinger dat ik mijn hand weer om hem/haar heen moest leggen. Schijnbaar vond de kleine het wel lekker warm. Rocky heeft ook totaal geen moeite gedaan om weg te komen.
Freek is nog twee keer weg gefladderd, maar na de 2e keer stapte hij/zij gewoon op mijn vinger en bleef hij/zij nog even genieten van de knuffels. Toen het kwartiertje om was kon ik de kleine op mijn vinger, dus zonder dat ik hem/haar echt vast had, terug brengen naar de kooi. De kleine is zelfs bij de kooi niet van mijn vinger afgesprongen, maar heeft keurig netjes gewacht tot ik het deurtje van de kooi open had gemaakt en mijn hand met kleine en al in de kooi hield.
Ook vandaag lopen de kleintjes en de boefjes weer lekker los en het is toevallig, maar Rocky en Twitty, die ook bij elkaar blijven, zitten nu al heel veel samen. Ze slapen tegen elkaar aan en hebben elkaar echt gevonden.
Indy is meer op zichzelf en ook dat komt goed uit, want Indy verlaat in zijn eentje het nest. Frits en Freek zoeken elkaar niet op, maar hebben ook geen hekel aan elkaar. Ik weet zeker dat als zij samen het nest verlaten, dat zij toch wel veel met elkaar optrekken.
9e nest en ook dit is toch weer een prachtig nest geworden.
