Onze lieve kleine Binky en Billy zijn er niet meer. Een groot gemis binnen het gezin. Billy is overleden op dinsdag 28 januari en Binky besloot in de nacht van dinsdag op woensdag 29 januari zijn ogen voorgoed te sluiten.
Billy was de laatste paar weken al een oud besje aan het worden. Niks was meer goed. Wilde ik het voerbakje vullen dan zat ze te schreeuwen en als het voer er eenmaal was dan was ze nog aan het mopperen tijdens het eten. Ze ging wat meer slapen en ze was wat kattiger. Ook de kooi schoonmaken ging niet altijd soepel meer omdat Billy elke keer wel dreigde om even te happen met haar snavel. Kortom ze was een lekkere oude mopperkont aan het worden. En Binky bleef lief voor Billy en accepteerde al haar grenzen, ookal waren die elke dag weer anders.
En toen werd het dinsdag 28 januari. Billy was de hele dag al sloom. Zat veel op de grond en was veel aan het slapen. En het rare (of eigenlijk het mooie) was dat Binky ook veel bij haar op de grond zat. Hij vertroetelde haar en bleef constant bij haar. Begin van de avond probeerde Billy nog even omhoog te komen en zat ze voor de voerbak. Ze stak haar koppie in het bakje maar sloot haar ogen en bleef zo even hangen. Dan toch maar een ander stokje op zoeken en ik zie haar op het stokje springen en twee tellen later hangt ze aan 1 pootje aan het stokje en laat ze zich vallen op de grond. Ze gaat goed zitten, kruipt in een hoekje op de grond en Binky komt bij haar zitten. En dat was het. Ik mocht er niet meer bij van Binky. Dit was het afscheid en dit was zijn vrouwtje waar hij tot het laatst toe voor zou zorgen. Ik heb ze met rust gelaten maar wist hoe laat het was. Ik hoorde Binky nog zachtjes kletsen en wist dat ze in het hoekje zaten te knuffelen. Mooi om mee te maken, want jeetje wat kunnen die twee een liefde voor elkaar hebben, maar zo hartverscheurend om mee te maken want je kunt helemaal niks voor ze doen. Je kunt Billy niet nieuw leven inblazen en je kunt Binky niet knuffelen en zeggen dat alles wel goed komt.
Tegen het eind van de avond was het gebeurd met Billy en had ze haar laatste adem uitgeblazen. Binky zat op het dichtbij zijnde stokje met zijn oogjes dicht in elkaar gedoken. Arme vogel. Wat had ik hem graag een dikke knuffel willen geven. Ik heb Billy laten liggen. Ja, ze was dood en nee het idee dat ze de hele nacht dood in de kooi zou liggen, was geen fijn idee, maar ik wilde Binky even rust geven en dat zou ik niet doen door mijn hand in de kooi te steken en zijn vrouwtje weg te halen waar hij zo van hield.
Na een korte nacht ben ik vanmorgen bij Binky gaan kijken en tot mijn verdriet lag Binky ook op de bodem van de kooi. Billy is rustig zelf gaan zitten en overleden, maar Binky lag er bij alsof hij van zijn stokje was gevallen van verdriet. Koppeltjes gaan wel vaker kort achter elkaar, maar ik had nooit verwacht dat die tijd maar een paar uur zou zijn. Ergens is het fijn want de gedachte dat Binky ongelukkig alleen zou achter blijven is ook niet fijn, maar het gemis is nu wel extra hard.
9,5 jaar hebben we ze bij ons gehad en hebben Binky en Billy als koppeltje geleefd. En wat hebben we veel meegemaakt met ze. 118 eitjes, 9 nesten en 35 kinderen. En dan al die streken die ze uithaalde. Het ondeugende dat ze beide hadden en Billy dat dominante. Binky die een beetje het sulletje was. Soms als een kip zonder kop door de kooi of de kamer heen rende en de zorgen had over al zijn kinderen die dan door mij weer in de houten speeltuin werden gezet. Als er eentje een stress kipje was dan was het Binky wel. Maar hij was ook de rustige van het stel. Die elke dag even kwam kletsen als ik voor de kooi stond wanneer we onze dagelijkse tijd voor elkaar hadden. Billy moest daar meestal niks van hebben. Die kwam soms wel even kijken maar liep daarna altijd meteen weer weg. Maar Binky kwam altijd wel even kletsen en kwam ook als ik hem riep als ik met de kinderen voor de kooi stond, want zeker de oudste wilde wel regelmatig even kijken bij ze. En dan stonden we daar en ging dat koppie scheef en gaf hij op elke vraag antwoord met een lief piepje. Ook als de oudste Binky zogenaamd wilde voeren met een lepeltje dan hapte hij zachtjes en deed alsof hij at. Billy was heel anders. Die moest dat getut niet hebben en viel gewoon die lepel aan en heeft ook eens het lepeltje de kooi in getrokken. Billy was veel dominanter en bepaalde wanneer ze wilde eten en uit welk voerbakje en als Binky daar dan toevallig zat dan kon hij maar beter aan de kant gaan, anders duwde zij hem zelf wel aan de kant. En als Billy gekriebeld wilde worden door Binky dan moest Binky meteen komen en zodra ze er genoeg van had dan beet ze ook even naar Binky en kon hij weer wegwezen. Het waren twee prachtige vogeltjes met ieder hun eigen karaktertje. Wat hebben we gelachen om ze en wat hebben we gemopperd op ze als ze weer iets hadden gesloopt of weer ruzie hadden. Maar wat hebben we ze vooral liefgehad en wat hebben zij vooral elkaar liefgehad. Ze konden niet met elkaar en niet zonder elkaar. Ooit hebben we de fout gemaakt om ze uit elkaar te halen toen ze zoveel ruzie hadden, maar als ze ergens ongelukkig van werden dan was het wel zonder elkaar zijn. En dat is wel gebleken als ze zo kort achter elkaar dood gaan.
Qua timing hadden ze het niet beter kunnen doen. Het voer was bijna op en de houtsnippers zouden deze week weer besteld worden. Ook willen we onze huiskamer anders inrichten en aankleden en zat ik al te denken waar we ze moesten neerzetten. Maar potverdorie Binky en Billy…Wat had ik graag nog 20 zakken voer voor jullie gekocht en 20 zakken houtsnippers. En wat had ik jullie graag op de mooiste plek van de kamer willen zetten!
We gaan jullie zo ontzettend missen. Het zal nog lang duren voordat ik er aan denk dat de radio wel uit kan als we weg gaan. Het zal een groot gemis zijn dat ik niet elke dag even voor de kooi kan komen kletsen en ik zal stiekem elke avond nog “slaap lekker jongens” zeggen. Net zoals ik dat gisteravond zachtjes zei terwijl ik wist dat Billy al heen was.
Dag lieve kleine vriendjes! Dank voor de 9,5 jaar gezelligheid in huis! Jullie zijn nu samen voor altijd en we zullen jullie met alle eer en respect begraven in de tuin en jullie nooit meer vergeten!
Terug naar het nieuwsoverzicht
