Vandaag heb ik het nestkastje open gezet en gekeken of de kleintjes er zelf uit kwamen. Ze kunnen natuurlijk wel in de kooi komen, maar vanuit daar snappen ze nog niet hoe ze in de kamer kunnen komen als ze los mogen lopen.
Jessy probeerde wel uit het kastje te klimmen, maar uiteindelijk is het niemand gelukt om er echt via het kastje uit te komen. Ik heb ze allemaal in de grote speeltuin gezet om ze ook even te kunnen wegen, maar voordat ik terug kwam met de weegschaal was het 3e jong al richting de kooi gevlogen.
De kleine vloog alleen te hoog en kwam terecht op een glas in lood raampje dat boven de kooi hangt. De kleine durfde ook niet meer los te laten, want het was toch een behoorlijke hoogte waar hij/zij hing. De overige kleintjes heb ik nog allemaal in een andere speeltuin in de vensterbank gezet. Vanaf hier is de kooi veel dichterbij en op Rocky na is iedereen naar de kooi gevlogen vanaf de kleinere speeltuin. Jessy probeerde door de speeltuin heen te klimmen, dat lukte niet en Jessy ging weer achteruit. Rocky heeft dat maar voor de helft bekeken en probeerde het later ook, maar hoe klein hij/zij ook is, Rocky was toch te groot om er tussendoor te passen. Het terug gaan wat Jessy deed, was bij Rocky niet helemaal blijven hangen, dus Rocky zat vast. Ik heb Rocky toen bovenop de speeltuin gezet en daar probeerde Rocky te lopen en te klimmen over de spijlen. Ook dat was erg moeilijk. Op de foto’s is te zien hoe Rocky fladdert om zijn/haar evenwicht te bewaren en uiteindelijk hoe Rocky probeert om te blijven hangen nadat hij/zij tussen de spijlen is gezakt. Het zijn niet alleen leerzame dagen voor de kleintjes, maar ook vermoeiende dagen. En ook voor de ouders is het zwaar, want ze proberen 5 kleintjes de gaten te houden die allemaal een andere kant op gaan. Jessy is vanmiddag twee keer achter elkaar van de kooi gevallen. Maar zoals met alles, moeten ze het met vallen en opstaan leren.
