Billy had gelijk met haar moederinstinct. Uit het 6e ei moest echt nog een kleintje komen.
Gisteren was daar nog niks van te zien. Afgelopen nacht is de kleine begonnen met uit het ei proberen te komen. Jammer genoeg heb ik de kleine vanmorgen dood gevonden. Half in het ei en net als het kleintje van het 5e ei, omgerold tussen de andere. Erg jammer. Het was wel te verwachten, want het duurde allemaal veel te lang. Hoe groter de andere worden hoe meer verschil er tussen de kleintjes zit en dan zijn de laatste jonge toch veel te zwak om het te redden. Maar je hoopt toch altijd dat het wel goed komt. Terwijl wij met tranen in onze ogen staan en even van slag zijn, hebben Binky en Billy daar geen tijd voor. Stilstaan in de natuur betekend zwakte met alle gevolgen van dien. Zij hebben 4 prachtige jongen en moeten door. Het dode kleintje uit het 6e nest werd ook niet uit het nest gerold. Eigenlijk werd de kleine als kussentje gebruikt door de andere kleintjes…Ik kreeg het dode kleintje niet eens meer uit het ei. Het was al zo gedroogd en fijn gedrukt door de andere. De natuur is heel mooi, maar kan ook bikkelhard zijn. Ook dit kleintje ligt weer onder de boom begraven en ook wij moeten door. We hebben 4 prachtige kleintjes en daar gaan we ons nu op richten.
Terug naar het nieuwsoverzicht
