De reismand staat al weer klaar, want donderdagavond moeten we opnieuw met Binky naar de dierenarts.
12 februari ben ik met hem bij de dierenarts geweest, omdat zijn staart uitviel. We kregen poeder mee dat door het voer gegeven moest worden en een spray tegen huidirritaties. Na een tijdje leek de staart weer terug aan te groeien. Jammer genoeg is dat kleine staartje ook weer uitgevallen.
Het poeder is inmiddels bijna op en de spray gebruiken we nog elke dag. Gisteren heb ik Binky weer gevangen en hem even in bad gestopt en daarna ingespoten met die spray. Het is zo bijna niet te zien, maar het viel mij op dat Binky ook op zijn ruggetje tussen zijn vleugels kaal lijkt te worden. Kortom het gaat nog niet beter en het lijkt juist alleen maar erger te worden.
Dus ik heb vandaag de dierenarts weer gebeld en morgenavond moeten we weer langs komen. Het is allemaal een vervelende situatie. Doordat ik Binky nu elke dag moet vangen om hem te kunnen inspuiten met die spray, vertrouwd Binky mij ook totaal niet meer. Ik ben nu niet meer het vrouwtje dat voor het voer zorgt en gezellig met ze kletst. Ik ben nu vooral het vrouwtje dat hem komt vangen en hem helemaal nat spuit met een enge blauwe fles. Hij begrijpt niet dat ik hem wil helpen en ook Billy snapt er niks van. Zodra ik de kamer binnen kom, begint Billy hard te schreeuwen en Binky vlucht meteen weg (soms vliegt hij zo snel weg, dat hij vergeet dat er een raam zit of een kast staat waar hij vervolgens tegen aan vliegt). Allemaal erg jammer, maar ik hoop dat de dierenarts morgen een oplossing heeft en Binky weer helemaal de oude wordt. Qua gedrag is hij niks veranderd nog. Ze eten beide goed, drinken beide goed en spelen beide leuk. Als Binky eenmaal weer helemaal geholpen is dan gaan we de goede band wel weer opbouwen.
Het heeft allemaal zo zijn tijd nodig.
