Na zoveel mooie dagen moet ik dan toch vandaag slecht nieuws brengen. Helaas is het jong uit het 4e eitje toch overleden. Ik vond de kleine al klein blijven en slecht groeien, maar toch had het af en toe een bol buikje dat betekende dat het wel gevoerd werd.
Maar helaas geldt het recht van de sterkste. Hoe brutaler je bent en hoe harder je schreeuwt, hoe meer eten je krijgt. Jammer genoeg was dit jong te klein, te zwak en niet brutaal genoeg en kon het toch niet meekomen met de andere.
De kleine heeft geknokt. Vaak genoeg heb ik hem/haar zien liggen onder de andere kleintjes en vaak genoeg knokte hij/zij zo hard dat het weer bovenop kwam en zelfs op de andere kleintjes kwam te liggen. Maar het heeft allemaal niet mogen helpen. De kleine zal een plekje krijgen onder de inmiddels bekende boom in de tuin.
Om even een vergelijk te doen heb ik de kleine die is overleden gewogen. Hij/zij woog maar slechts 3 gram. Ook heb ik de oudste van het stel gewogen. Iets dat ik normaal nooit doe, want ik raak de kleintjes eigenlijk nooit aan als ze nog zo jong zijn. Maar mama Billy krijgt steeds meer vertrouwen in mij en ik mag steeds meer, dus ik heb de oudste even snel uit het nest gehaald en snel gewogen en op de foto gezet. De foto is niet helemaal scherp, want de kleine bleef niet echt stil zitten, maar het gewicht is bekend. De oudste van het stel (en ook meteen de grootste en dikste van het stel) weegt maar liefst 25 gram! Misschien is het leuk als ik de kleine blijf wegen om de groei te kunnen bijhouden. Of dit gaat lukken, hangt een beetje af van de boefjes. Zolang zij niet laten merken dat zij er moeite mee hebben, kan ik de kleine blijven wegen.
De overige 3 kleintjes doen het harstikke goed.
