Billy is nog altijd druk bezig met haar nest verfraaien. Je zou inmiddels denken dat het wel klaar is, maar ze vliegt nog alle dagen in en uit met haar veren vol met houtsnippers. Voor Binky heeft ze even geen tijd meer. Binky is alleen goed genoeg om Billy af en toe even over haar kopje te kriebelen en haar eten te geven.
Ik kan op het moment niks meer goed doen bij Billy. Als Billy ook last kan hebben van haar hormonen dan is dat een verklaring voor haar gedrag, maar anders is het gewoon divagedrag. Ik heb gisteren een nieuw soort stokje in de kooi gehangen. Een klein maar iets bredere stok. Goed voor de pootjes. Enige dat ze deed was schreeuwen. Ze kwam naar de kooi gelopen om haar verenpak te legen van de houtjes die ze mee had, maar ze durfde de kooi niet meer in. Stel je ook eens voor dat die stok beweegt…Na een tijd geschreeuw heb ik de bovenkant van de kooi ook maar open gezet (normaal staat alleen de voorkant open).
Billy ging via de bovenkant de kooi in en liep een rondje door de kooi langs de buitenkant, alles natuurlijk om zo ver mogelijk uit de buurt te blijven van dat stokje.
Gisteravond zaten ze beide lekker in de kooi te slapen, terwijl ik het licht nog aan had en nog even tv aan het kijken was. 5 minuten later dan ik normaal naar bed toe ga, begint Billy ineens te protesteren. Het licht moest uit en de tv moest uit. Mevrouw wilde slapen. Ze zijn wel verwend bij ons, maar we zijn niet zo gek om meteen te doen wat ze willen. Gevolg was wel dat ik een kwartier lang nog een programma af heb gekeken met een hoop geschreeuw op de achtergrond, maar uiteindelijk heb ik het licht uit gedaan en de tv uit gedaan en eindelijk was Billy ook tevreden en was de rust in huis weer teruggekeerd.
Zo klein als ze zijn, zo groot is hun persoonlijkheid.